donderdag 22 mei 2014

22 mei... mijn geboortedatum

Zo zo, het is vandaag mijn verjaardag. 27 jaar geleden werd ik op de wereld gezet. Ik werd op de wereld gedropt met een witte lei,zonder enige kennis van de wereld. Die lei is in die 27 jaar natuurlijk al heel wat veranderd. Maar het is toch vooral de laatste 2 jaren hier in Thailand dat ik enorm veranderd ben, en dat er dus in mijn lei heel wat geschrapt, herschreven en vastgelegd is. Over wat heb ik het dan precies? Dan gaat het vooral over mijn zelfkennis, mijn omgang met andere mensen, kennis over het omgaan met andere culturen, maar ook vooral gewoon kennis over het leven zelf.

Ik begin met het omgaan met andere culturen. Zoals jullie weten leef ik in Thailand, hier is alles (maar dan ook alles!) een uitdaging. Maar niet alleen leer ik hier om te gaan met de Thaise cultuur, maar ook vooral met de Amerikaanse en de Koreaanse. Ik leef namelijk met een Amerikaanse samen, dit is nu mijn 2e Amerikaanse huisgenoot. Beiden hebben ze een heel ander karakter, maar van beiden kan ik zeggen dat ze enorm vuile meiden zijn. En dat is toch wat wij altijd over Amerikanen zeggen, is het niet? Wel, ik kan het bevestigen. 7 maanden en meer je lakens niet wassen, 7 maanden je badkamer niet kuisen en je gebruikt toiletpapier op de badkamervloer smijten,.... etc. Het is niet iets dat de meeste Belgen zich kunnen voorstellen. Tot daar mijn beklag over de Amerikanen.  Daarnaast heb ik hier ook nog een hechte vriendin in Surin, een Koreaanse. Zij werkt hier 2 jaar als vrijwilligster. Zoals jullie weten ben ik nauw verbonden met de Koreaanse cultuur, dus het is fijn om dat hier ook een beetje tegen te komen. En zo bestaat mijn hechte vriendengroep dus ui 2 Thai, 1 belgische, 1 koreaanse en 2 Amerikanen. Een hoopje cultuurverschillen bijeen!

Dan, mijn omgang met andere mensen. Ik weet niet hoe het komt, maar hier in Thailand ben ik enorm gegroeid. Ik kan met eender welke vreemde babbelen zonder me daarvoor te schamen. Wanneer er een nieuwe lading Belgische studentjes komt, dan kan ik direct met hen zeveren, dat zou ik vroeger nooit gekund hebben. Het komt misschien omdat ik me hier thuis voel, tussen de Thai. Tussen al die vorm van respect, wederzijds vertrouwen, naaste liefde. Misschien is dat iets dat ik nodig had om mezelf te kunnen ontpoppen. Naaste liefde, zei ik. Is dat iets wat jullie daar in Belgie nog kennen? Er zijn er zovelen die zo egoistisch zijn, en daar kan ik echt niet mee om. Ikzelf wil ook altijd helpen, maar in Belgie wordt dat niet meer op prijs gesteld. Hier in Thailand behandelen ze mij als een God wanneer ik iets goed doe voor een ander. En dat gevoel heb je nodig, anders stop je toch maar gewoon met anderen te helpen. Ik geef een voorbeeld. Gisteren ging ik naar het dierenhospitaal om mijn katje te laten kastreren. Ik was aan het verkeerde hospitaal geraakt (ja, ik zeg het, alles is hier een uitdaging), en vroeg met mn beste Thais waar dan dat andere hospitaal is. In Belgie zouden ze dat al vervelend vinden, want dat is concurrentie. Neen, hier niet hoor, weet je wat die vrouw deed? Ze startte haar brommertje en deed teken dat ik achterop moest komen zitten en voerde me gewoon naar dat ander ziekenhuis. Kan je je dat in Belgie inbeelden? Echt waar, ik kijk enorm op naar de mensen hier. Ik hoop dat dit gegeven hier niet al te snel verandert. Al moet ik eerlijk toegeven, wanneer ze geld ruiken (mijn baas bijvoorbeeld), dan zijn ze wel gulzig en egoistisch!

In mijn korte, 27-jarige bestaan, heb ik dus geleerd dat elke dag je verandert. Elk moment, elke uitdaging, elke activiteit,.... alles verandert je. Soms in een positieve zin, soms in een negatieve. Thailand heeft mij alleen maar verandert in een enorme positieve zin! Dank je wel, lieve mensen in het land van de glimlach. Bedankt om van mij een beter mens te maken!

zondag 11 mei 2014

website

Vanaf heden kunnen jullie voor nieuwe blogberichten terecht op mijn nieuwe website. Dit om alles een beetje mooi bijeen te houden.

http://sallyphotographics.wix.com/ajarnsally#!home/mainPage