19 tem 25 november 2012

Ook over deze week heb ik weer enkele leuke anekdotes die ik met jullie wil delen. Eerst en vooral heb ik een schokkend verhaal over de thaise jeugd van tegenwoordig. Een van de vorige dagen was een van onze leerlingen nog niet thuis om 8u s ’avonds. De zus van die leerling werd ongerust en kwam dan maar naar school om die leerling hier te komen zoeken. Ze vond haar zus in een van de eetstalletjes die op het grondgebied van onze school staan. Dat lijkt niet zo erg op het eerste zicht, tot je hoort wat die leerling daar precies aan het doen was. De leerling was daar duidelijk niet alleen, ze was daar met 15 klasgenoten (allemaal van het 2^e en 3^e middelbaar) en ze hadden daar allemaal samen een orgie. Een orgie! 14 jaar! Kan je je dat voorstellen? En het bizarre was dat onze leerkrachten over dit gebeuren praatten alsof het elke dag gebeurt, alsof dat helemaal niet erg is. Ik en Paolo echter hadden een shock. Moest dit in België gebeuren, dan zou de school wel een moeilijke tijd tegemoet gaan. Maar hier is dat dus helemaal niet het geval. Soms snap ik de thaise cultuur niet helemaal, ze zijn allemaal zo preuts, geen decolleté, rokken tot onder de knie, maar dan vind je wel je jonge leerlingetjes in een orgie. Het is allemaal zo tegenstrijdig! Maar ik denk dat het vooral komt omdat de ouders hier niet echt ‘opvoeden’, de jongeren doen maar wat ze willen en krijgen nooit een uitbrander van de ouders. Ze zijn niet allemaal zo laks in de opvoeding, maar de overgrote meerderheid toch wel hoor. Woensdag dan kwam er een monnik naar onze school. Ik wist eerst niet goed waarom, maar achteraf hoorde ik dat hij onze school kwam zegenen. En dat wel om een goede reden. Op onze ‘koer’ stonden er een aantal bomen die ze vorige week gewoon uitgetrokken hebben omdat ze een dak willen bouwen. Maar ze hadden die bomen zomaar ontworteld, zonder deze eerst te zegenen. Een paar dagen later had onze directeur blijkbaar een nare ervaring met een ‘bad spirit’ die zijn keel zou hebben afgesnoerd. Je weet misschien dat de Thai heel bijgelovig zijn, en dus werd dit voorgeval toegeschreven aan het feit dat ze die bomen zomaar ontworteld hadden. Daarom kwam er woensdag een monnik die onze school kwam zegenen, hij ging witte draden in de overblijvende bomen en rond de school die onze school zou behoeden van het ‘slechte’. Allemaal ok, maar dat ritueel duurde wel 2u en was helemaal in het Thais. Best wel saai na een tijdje hoor. Daardoor verloor ik weer een lesuur met mijn leerlingen, gelukkig was dat het enigste lesuur dat wegviel deze week! Deze week gaf ik enkele van mijn klassen les over voorzetsels (op, naast,…) en heb echt genoten van die les. Ik maakte er een soort luisteroefening van, zodat mijn leerlingen van de eerste jaren moesten doen wat ik zei, bijvoorbeeld ‘stand on the chair’, ‘put your hands in your backpack’, de leerlingen vonden dat blijkbaar enorm tof. Ze zijn het dan ook niet gewoon dat ze eens iets actiefs mogen doen in de les. Echter, tijdens die les heb ik weer wat geleerd over de thaise cultuur. Toen ik zei ‘put your book under your feet’ keken de leerlingen me allemaal raar aan. Ik was natuurlijk helemaal vergeten dat de Thai niks onder hun voeten leggen omdat ze de voeten zien als het vuilste deel van hun lichaam, iets ‘vies’. Haha, achteraf is het altijd wel lachen om je eigen stommiteiten, maar dat is nu net het leuke aan het leven in een andere cultuur, de confrontatie met nieuwe dingen elke dag. Ik kreeg deze week ook heel wat complimentjes van mijn collega’s, ‘you are a good teacher Sally’, en dat alleen omdat ik voortdurend lessen aan het voorbereiden ben en ze mijn werkblaadjes ook willen gebruiken. Het hoofd van het Engels departement nam bijvoorbeeld gewoon één van mijn kopijen en stak het in zijn schuif, zonder eens te vragen of hij dat mocht gebruiken, typisch! Ik kreeg ook een leuke mededeling vorige vrijdag. Binnenkort zouden er waarschijnlijk enkele stagiairs komen, en ik zou hun mentor moeten worden. Ik was hier natuurlijk dolenthousiast over, omdat dat weer een nieuwe uitdaging is en omdat ik zo de toekomstige leerkrachtjes ook iets kan bijbrengen. (didactiek is hier niet echt iets waar ze diep op ingaan en op deze manier hoop ik hen toch wat basis van didactiek bij te brengen). Er staan me dus in de toekomst nog heel wat nieuwe uitdagingen te wachten! Ik ben benieuwd.

Mijn diner, pad thai geserveerd in een krant, slechts 25 baht ^_^

 

Ik en mijn collega's van het departement talen, enkel Paolo ontbreekt.