zondag 28 oktober 2012

Zaterdag 27 en zondag 28 oktober 2012


Zaterdag
Vandaag moest mijn zusje Nok in Surin zijn om haar auto in te zenden voor jaarlijks onderhoud. Daarom vroeg ze of ik zin had om de dag met haar te spenderen, anders moest ze de hele dag in de garage wachten en daar had ze precies geen zin in. Ze kwam me dus ophalen om half 10 om dan door te rijden naar de Toyota garage. We deden haar auto binnen en blijkbaar is het hier de service dat de klant dan ergens naartoe wordt gebracht in Surin, zodat zij hun tijd nog nuttig kunnen besteden. We besloten dan eerst wat te ontbijten, een typisch gerecht van Isaan. Erg lekker, en dat vooral omdat het al 11u was en ik nog niet had ontbeten! Omdat de auto om 1u nog niet klaar was zijn we dan naar de cinema gegaan. Raad eens wat een cinematicket hier kost? 80 baht, dat is 2€! Voor slechts 2 euro vind ik het niet zo erg dat ik niet de hele film versta, want zoals je misschien nog niet weet, alle Engelstalige films hier zijn gedubd. Al stond ik toch wat versteld van mezelf, omdat ik toch meer verstond dat ik had gedacht. Ook was het een actiefilm, dus heb je vaak genoeg aan het visuele. Er was toch iets wat ik minder leuk vond, en dat was de airco. Ik voelde mezelf zowat bevriezen, en het was daar waarschijnlijk nog steeds 20°. Mijn handen begonnen te verkleumen en ik kreeg kippenvlees. Opmerkelijk hoe snel je toch gewoon bent aan de warmte hier! Na de film kwamen ze ons weer ophalen in Surin om Nok haar auto te gaan ophalen. Haar auto had niet alleen een onderhoud gekregen, maar was ook helemaal gewassen, vanbinnen en vanbuiten. Ik plaagde haar ermee, want normaal heeft een auto slechts 3u nodig voor het onderhoud, maar de hare had 5u nodig. Ik lachte dan en zei dat haar auto zoveel tijd nodig had omdat ze al 2u nodig hadden om haar vuile auto te kunnen opkuisen. We zijn dan nog even naar het vuilste marktje van Surin gegaan. Hier mag je echt niet nadenken over de hygiĆ«ne, of je wordt al ziek van het gedacht. Gelukkig zie je na een tijd al die dingen niet meer. Toen we dan hier thuis aankwamen was alles op slot, en niemand was thuis. Dat is ook weer een van de nadelen van het leven bij een gastgezin, je moet jezelf altijd aanpassen en zien dat je thuiskomt wanneer er iemand thuis is. Je kunt hen wel bellen, maar dat vind ik vaak nogal opdringerig. We gingen dan maar even eten in het stalletje hier rechtover. Rond 6u kon ik eindelijk binnen. Het zal je verbazen, maar om 9u viel ik al in slaap!

 

Zondag

Het beloofde een rustige dag te worden. Niemand was thuis omdat ze allemaal in het hospitaal waren bij ons omaatje. Ik kon dus eens helemaal doen wat ik wou. Ik besloot een filmpje te zien, wat te lezen en wat Thais te leren. Het deed deugd om zo eens echt niks te doen thuis. Al was ik toch blij dat een vriendin van me hier me meenam om wat te gaan pingpongen in Sirindhorn school. We waren met 3 en de verliezer moest het racket doorgeven aan de volgende. De eerste keren verloor ik, omdat het alweer een tijd geleden was dat ik had gepingpongd. Maar na een tijd stonden ze met hun mond vol tanden toen ik punt na punt binnensloeg. De nicht van mn gastgezin zei dat ze niet zou kunnen slapen als ze me niet versloeg, het was duidelijk dat zij niet tegen verliezen kon, hihi. Je zou denken, pingpong is maar een gewone sport, maar ik voel elke keer weer dat ik hier in Thailand blij ben met de kleinste dingen. Ik heb echt enorm genoten van onze spelletjes. Na onze inspanning waren de andere 2 natuurlijk doodop en hadden ze een heuse honger. Het enigste Japans restaurant in Surin bleek de juiste oplossing. Het voelde wat bizar voor mij, na het sporten gaan eten in een restaurant zonder enige douche of zonder iets anders aan te trekken. Hier kijken ze daar allemaal niet van op. En dat vind ik zo mooi aan de Thaise cultuur. Hier maakt het niet uit hoe je eruit ziet, of wat je aanhebt, de mensen zullen je daar niet op beoordelen. Iets waar ze in Belgiƫ nog heel wat van kunnen leren! Ik nam mijn favoriete gerecht, donkatsu.
Om 7u was ik thuis, nam ik een heerlijke douche en besloot nog wat te lezen. Wat houd ik toch nog steeds van mijn leven hier in Thailand, ik heb geen nood aan dure dingen, ik geniet gewoon van alle liefde die hier wordt gegeven!

Geen opmerkingen: