Zaterdag 22 September

Het begin van mijn tweede leven is vandaag begonnen. Een heus avontuur, met weer een hoop nieuwe ervaringen, maar ook een hoop bekende. Vandaag steeg mijn vlucht op om 15u, we hadden al een beetje vertraging, maar niks kon mijn goed humeur verpesten. Toen we eindelijk vertrokken was ik toch aangenaam verrast, ik had een ‘comfort’ aangevraagd, maar dat bleek uiteindelijk de ‘business class’ te zijn. Ik zat helemaal vooraan in het vliegtuig, op de vijfde rij en kon binnenkijken in de cockpit. We hadden meer beenruimte, wat echt wel van pas komt op een lange vlucht. Na een uurtje kregen we onze menukaart en een glaasje champagne.

Een luxe die ik snel gewoon zou kunnen worden, hihi! Ik zat aan het raam, waarvoor ik heel gelukkig was, en naast me zat een wat oudere man. Na een tijdje zei hij tegen mij dat er wat verderop 2 zetels vrij waren en dat hij aan de steward zou vragen of hij daar plaats mocht nemen, zodat hij beter zou kunnen slapen. Wat had ik weer geluk seg, want na 2 uurtjes had ik dus weeral 2 zetels voor mij alleen. Je zou denken ‘met zoveel beenruimte en 2 zetels, dan kan je alleen maar goed slapen’. En eigenlijk heb ik weer geen oog dicht gedaan, wat me eigenlijk verwonderde na die korte nacht van gisteren. Ik was doodop, en toch geraakte ik maar niet in slaap. Ik heb dan maar 2 films bekeken op mijn tablet (die we ook tijdens de vlucht kregen). Na enkele uurtjes kregen we onze maaltijd. Ik denk dat ik mijn hele leven nog nooit zo’n lekkere maaltijd heb gehad aan boord van een vliegtuig!

Het voorgerecht was natuurlijk niks voor mij, zalm en garnaaltjes. Voor het hoofdgerecht ging ik natuurlijk voor het vlees, en dat smaakte enorm. Maar, het nagerechtje achteraf maakte het helemaal af. Ik had even het gevoel in een restaurant te eten, en niet in een vliegtuig! Bijna een hele vlucht later kregen we ontbijt, een soort sandwich, vers gemaakte broodjes (die nog warm waren) met kaas (oh,wat ga ik kaas missen!) en vers fruit. Met zo’n lekker ontbijt kon ik er weer helemaal tegenaan. Een uur en half later landden we dan eindelijk in Phuket. Dat was wel even een rare situatie, er waren mensen aan boord die in Phuket zouden afstappen, en mensen die zoals ik zouden doorvliegen naar Bangkok. De mensen die naar Bangkok moesten, die waren verplicht eerst af te stappen. Diegene die Phuket als eindbestemming hadden, die moesten blijven zitten tot wij er allemaal uit waren. Eenmaal uit het vliegtuig herkende ik direct de kleine luchthaven van Phuket, hier hadden we vorige keer nogal wat stress en rompslomp. Ik moest hier mijn passpoort al laten afstempelen en ook hier moest ik mijn bagage weer laten checken. 10minuten later stond ik weer voor de gate om weer te vertrekken. Een half uurtje later konden we weer instappen en vertrokken we dan naar Bangkok, met hetzelfde vliegtuig! Nu waren er ook nieuwe passagiers, passagiers die via Bangkok naar Brussel zouden vliegen. Ik stond echt versteld van dit gebruik. Een vliegtuig dat gewoon constant een driehoek vliegt ‘Brussel-Phuket-Bangkok-Brussel-…’. Wanneer wordt dat vliegtuig dan gecontroleerd? Niet erg een zorg voor mij, want ik ben overal veilig aangekomen. Een uur en een kwartier later stond ik dan ook in Bangkok… Om 10u 25 Thaise tijd.