Zondag 23 September

Zoals jullie weten was mijn reis nog niet helemaal gedaan, toen ik eindelijk in Bangkok landde. Ik moest nog een laaaange rit met het busje trotseren. Dat was voor mij allemaal geregeld, want mijn lieve ex-collega (of zusje zoals wij elkaar noemen) had ervoor gezorgd dat een privé busje me zou komen ophalen. Mijn zusje Nok kon helaas niet zelf meekomen, dus had ze voorzien dat P’Eve mij kon komen ophalen. P’Eve, ken je die nog? Dat was onze ‘gekke’ collega van op het unief. Mijn zusje Nok had gezegd dat er mij wel een verrassing te wachten stond, daar was ik dus echt wel benieuwd naar! En wat een verrassing! Toen ik eindelijk P’Eve vond in de luchthaven hoorde ik iemand achter me mijn naam roepen. Ik draai me om, en daar zag ik…. Daar zag ik mijn thais mamaatje!!! Ik was natuurlijk helemaal in de wolken, en heb hen dan maar eens goed vastgenomen. En zo waren we klaar voor de lange terugrit naar Surin (althans ik dacht toch dat we naar Surin gingen). Ik kreeg plots een telefoontje van Nok om te zeggen dat we eerst naar mama Buum’s huis zouden rijden, zodat ook zij mij toch eens kon zien en me dan naar mijn nieuwe thuis zou kunnen brengen. Ik was opgetogen! Ik zou mijn klein broertje Fork eindelijk weer terug kunnen zien, en dat na 3 maanden! En ook mijn lief zusje Nok zou ik eindelijk weer terug zien. Ik heb haar sinds mijn terugkomst vanuit Thailand wel elke dag gehoord (ja, elke dag!!), maar toch keek ik er enorm naar uit om haar weer in levenden lijve te zien! De rit in het busje ging in mijn ogen veel sneller dan verwacht, waarschijnlijk omdat ik eindelijk wat heb kunnen slapen, desondanks de luide ‘tjingel tjangel’ muziek van de chauffeur. Het was weer even wennen toen we een pipi-pauze deden. Ik was alweer helemaal vergeten dat ik altijd zakdoekjes moest meedoen, en kwam tot de ontsteltenis toen ik eindelijk binnen was. Aan de wc zelf was ik gelukkig wel nog gewend ^_^ Na slechts 5u kwamen we aan bij mama Buum. Het was leuk om te zien dat de weg aan mama Buum’s huisje eindelijk af was. Het voelde ook weer helemaal ‘thuis’. Toen ik binnenkwam merkte ik dat er wel wat veranderd was. Buiten in de tuin was er een soort ‘bijgebouw’ gebouwd. In dat gebouwtje stond nu haar wasmachine en het fornuis, zodat je zoals veel Thai buiten kon koken. Ik heb gezegd dat ik het mooi vond, maar eigenlijk vond ik het zooooo erg. Zij hadden zo een gezellige tuin, zo relaxed. Maar dit gebouw nam al het zonlicht weg en brak de tuin in 2. Ook was het ‘uitzicht’ vanuit de keuken weg, wat voor mij eigenlijk een van de gezelligste troeven van het huis was. Dat was natuurlijk niet de enigste verandering, de ouders van mama Buum waren ook in het land. Haar stiefpapa die van Duitsland komt wou al direct met mij een babbeltje doen in het Duits, mijn Duits is echter zo slecht dat ons gesprek maar heel miniem bleef. Ook Fork herkende mij in het begin helemaal niet meer, en dat brak mijn hart wel een beetje. Na een tijdje durfde hij gelukkig wel weer naar mij te komen en was weer heel nieuwsgierig naar mij Ik ben er zeker van dat hij me binnen enkele maanden weer helemaal gewoon is! Er was nog iets waar ik wel wat van opkeek, mama Buum had al mijn kledij en schoenen bijgehouden. Ze zei dat ze wist dat ik ooit wel zou terugkomen, en ze niks van mij kon weggooien. Dus ging ik weer naar mijn oude kamer en vond daar mijn kledij mooi in een zak gestoken. Echt zo lief van haar! Na een uurtje hebben we bij mama Buum gegeten, mijn eerste thais avondeten! Het was overheerlijk, echt waar. Na het eten hoorde ik een auto op de tuin rijden, en ik wist direct wie dat was. P’Pat en mijn zusje Nok kwamen samen uit de auto. P’Pat (die wel al wat leeftijd heeft) kwam aangelopen en gaf me een dikke knuffel. Daarna kwam ook Nok en die gaf me de dikste knuffel die ik ooit heb gehad, wat een schatje toch! ^_^ Na nog wat getetter bij Mama Buum vertrokken we naar mijn nieuwe thuis. Ik had wel een beetje stress, want het is niet overal zoals bij mama Buum. Misschien is het wel zoals dat verblijf bij P’Daeng, waar ik constant met stress zat. Maar nu is het natuurlijk anders, ik weet dat ik binnen enkele weken mijn eigen stekje ga zoeken, en als het echt niet zou lukken bij dat nieuw gezin, dan zoek ik gewoon al wat vroeger. In de auto bij Nok had ik het gevoel alsof ik nooit weg was geweest, ik wist de weg naar Surin nog helemaal vanbuiten, en ook het ‘rijgedrag’ van Nok was ik nog helemaal gewoon. Na iets minder dan een uurtje kwamen we aan bij een typisch thais huis, en dat wordt mijn nieuwe thuis voor de volgende weken. Ik had me het huis echt wel kleiner verwacht, omdat mijn nieuwe mama in mail had gezegd dat ze een zeer klein huis heeft. Maar ik vind dit eigenlijk nog een zeer groot huis! Met mijn nieuwe mama klikte het direct, al zal het weer moeilijk worden want zij kan heel weinig Engels. Voorlopig zijn we nu met 4 in dit huis. P’Joom en haar man, haar moeder en ik. Binnen 2 weken zullen hun kinderen ook weer naar huis keren, en die hebben ongeveer dezelfde leeftijd als ik, daar ben ik wel blij om. Misschien kan ik dan al direct wat vrienden maken! Mijn kamer werd natuurlijk direct getoond, en die is ook weer lekker groot. Ik slaap op de grond, zoals jullie op de foto kunnen zien, en dat vind ik wel gezellig.

Daarna gingen we direct allemaal naar de winkel om wat inkopen te doen voor mijn eten, want overdag is alleen de grootmoeder thuis en dan zou ik voor mezelf kunnen koken. Het is duidelijk dat mijn nieuwe mama niet echt een kooktype is, want zij koopt vooral kant-en-klare maaltijden en (weeral) tv-worstjes. Na het ‘shoppen’ verlieten P’Pat, P’Eve en Nok mij. Mijn nieuwe mama toonde me hoe ik moest koken en de was doen, en daarna nam ik een lekkere frisse (vooral koude) douche. Er zijn weer enkele dingen waar ik toch weer aan moet wennen, de boiler werkt niet dus wordt het weer douchen met ijskoud water; de wc wordt niet doorgetrokken, maar doorgespoeld met een emmertje; de vloer van de badkamer ligt kletsnat, gelukkig had ik mijn slippers daarvoor voorzien. En zo ben ik dus weer helemaal klaar voor mijn nieuwe leven in Thailand. Thailand, part 2!