zaterdag 3 maart

Vandaag begon onze vakantie! Jeej, wat hebben we uitgekeken naar deze dag. Om 5u ben ik opgestaan. Het was wel even prikken in de ogen, want ik had maar weinig geslapen. Om half 7 kwam onze privé chauffeur ons halen en waren we op weg naar de vluchthaven in Ubon Ratchatburi, dat ligt op ongeveer 2 en half uurtjes rijden van mijn huis. Toen we daar aankwamen lachten we wel even, want wat een klein luchthaventje. Je moet eerst door de bagagescanner om daarna pas te gaan inchecken. Er waren maar 3 balies, omdat er daar ook maar 3 luchtvaarmaatschappijen vliegen. Na het inchecken zijn we even iets gaan eten in de inkomsthal, een echte croque monsieur (wel zonder hesp) en da kostte echt niks. Daarna zijn we naar de ‘gate lounge’ gegaan, dat was een kamer waar een tv stond en iedereen op bankjes zat te wachten (en vooral tv zat te kijken). We moesten niet lang wachten vooraleer we mochten ‘boarden’. We stapten door de schuifdeur van de lounge om daar ons vliegtuig te zien staan. Het was best wel tof, en eens iets anders, om gewoon op begane grond naar je vliegtuig te stappen en daar gewoon de trap op te gaan. In het vliegtuig zaten we helemaal achteraan, zoals je weet, achteraan voel je echt enorm veel. En ook tijdens deze vlucht voelden we veel, vooral toen we opstegen en we tijdens het rijden precies ‘dronken’ aan het rijden waren. Tegen het einde toe zagen we allemaal eilandjes en enorme rotsen in het water, een prachtig uitzicht was dat, dus ik ben blij dat ik aan het raampje zat. Na 2u gingen we landen, het vliegtuig maakte een grote bocht en we kwamen steeds dichter bij een strand en landden we net naast de kustlijn. Ik was blij dat we er waren! Wat ons direct opviel was dat alles hier zo groen ziet, bij ons thuis is alles bruin en stoffig, maar hier zie je enorm veel palmbomen en mooie groene planten. We kochten een ticketje voor een busje (dat was maar 150baht, ongeveer 3,5 euro) en dat busje bracht ons helemaal naar ons guesthouse in Patong. De man die hier werkt is echt wel niet vriendelijk, maar toen hij hoorde dat we in Surin Provincie werken, dan klaarde hij helemaal op en was hij enorm vriendelijk, en dat vooral omdat hij zelf van Surin komt. Na het inchecken zijn we het strand eens gaan bekijken, maar wat een teleurstelling. Ik raad je aan, ga nooit naar Patong. Het voelt aan alsof je in Benidorm bent, en daar zijn we echt niet voor gekomen. Gelukkig zijn Sam, Nele en ik echt wel hetzelfde op dat gebied. Het was echt afschuwelijk om al die westerlingen hier te zien, en dan vooral omdat ze hier half naakt lopen. Wij ergerden ons enorm aan de Westerling, omdat wij nu eigenlijk al een beetje ‘Thai’ zijn, en dat verbaasde ons wel een beetje. In de thaise cultuur is het niet aanvaard dat je halfnaakt loopt, snappen die Westerlingen dan niet dat je dat niet doet in een land waar dat niet geaccepteerd is? En waarom kom je zover naar zo een mooi land om hier wat aan een Verwesterd strand te liggen. We begrepen het echt niet. Ik miste direct de rust en mijn familie in Surin. Het is hier veel te druk. Na het eten hebben we dan ook direct besloten om de volgende 2 dagen op koh Phi Phi door te brengen, hopelijk valt het daar wat beter mee. Dus zijn we in een klein tourismebureautje iets gaan vastleggen. Het was best wel grappig daar, want de vrouw van de man die ons hielp, was echt wel een slaafje. Hij deed een teken, en zij sprong voor hem. Zo nam zij water voor hem en deed het topje van de fles zodat hij er direct van kon drinken. Zij gaf hem een rekenmachine toen hij zijn hand wat wuifde. Ik kreeg direct medelijden. Wanneer dat allemaal vastlag, was onze stress een beetje weg en waren we vooral opgelucht. We zijn dan daarna iets gaan drinken. Eerst zijn we naar ‘the hard rock café’ gegaan. Dat was echt wel cool, ze waren daar aan het optreden en de sfeer zat er wel in. Op een gegeven moment komen er een tiental vrouwtjes het podium op en beginnen wat te paraderen. De gastvrouw begint een soort veiling te doen, en wij keken even raar op. Wij dachten dat ze die vrouwtjes aan het ‘verkopen’ waren, maar uiteindelijk bleek het dat het gewoon de T-shirts waren die die vrouwtjes droegen. Ja, dat heb ik nog niet gezegd, maar in Phuket is echt wel een sekstoerisme en dat zie je eraan, overal waar je kijkt zie je blanke mannen met een Thais vrouwtje. Je mag er niet teveel bij nadenken, want het is vuil eigenlijk. Daarna zijn we even door de uitgangsbuurt gestapt, daar stonden allemaal rieten hutjes met palen in, waarschijnlijk was dat voor vrouwtjes die een paaldans deden, helaas hebben we dat niet kunnen zien. Plots begon het daar te regenen, warme regen weliswaar, maar we beklaagden het ons. Nele kreeg er rillingen van, en het was waarschijnlijk nog boven de 30°! Om 11u zijn we ons bedje in gekropen, want het was een lange dag en we waren echt doodop.


Deze foto zegt denk ik genoeg over het sekstoerisme hier denk ik :)