Maar je weet wel, je neemt dan weer een foto en er staan overal weer stukjes van toeristen op, hier en daar een hoofd, hand of voet. Je kan de weg afleggen naast het riviertje, dat hebben wij gedaan, je gaat dan te voet door een massa aan winkeltjes. Ook deze waren weer veel te toeristisch. Elk winkeltje verkoopt ook hetzelfde. Ik vraag me in Thailand wel vaker af hoe hun zaken blijven draaien, want zij zoeken nooit naar ‘het gat in de markt’, maar verkopen gewoon wat de buur verkoopt. Slim zijn ze niet altijd hoor. Na de floating market namen we een ‘long tail’ boot naar een slangenstadje. Ook al was dit nu al onze zoveelste rit in een long tail, voor mij bleef het toch nog een avontuur. We raasden door dorpjes heen die gebouwd zijn op het water. Ik bewonder de mensen die hier kunnen wonen, je huis is hier enkel bereikbaar via de boot. Kan je je voorstellen hoe je zo kan overleven? In het slangendorp zijn we niet lang gebleven, want niemand was daar echt in geïnteresseerd. We zetten de andere toeristen af aan de rivier Kwai en wij reden door naar de Erawan watervallen, dat was toch nog een uurtje rijden. Maar deze keer hadden we de hele van voor ons vier, en hadden we dus een overvloed aan benenruimte. Na een weeral lange rit waren we klaar om de erawan watervallen te beklimmen, en ja, het was een beklimming hoor. De watervallen bestaan uit 7 verdiepingen. Tussen elke verdieping moet je weer een eind stappen/klimmen. Wat ons vooral verbaasde was de hoeveelheid Russen die hier in hun bikini/speedo zomaar rondlopen. Wij waren een van de weinige ‘farangs’ die niet hun blote lijf toonden. Ik moet toegeven, we worden allemaal al een beetje Aziatisch. Hoe minder bloot ik moet tonen, hoe beter, en dat is echt wel de mentaliteit van hier. Toen ik aan mijn collega vertelde dat ik ook niet in bikini ga paraderen verschoot ze wel een beetje. Ze hebben hier allemaal het vooroordeel dat alle Westerlingen graag in bikini/zwembroek rondlopen. Verkeerd gedacht dus! Maar zoals ik al zei, mijn gedachtegang komt vaker overeen met die van een Aziaat. We zijn door tijdsgebrek helaas maar tot de 5e verdieping geraakt. Die 5e verdieping was echt zo mooi dat we besloten om hier een pootje te baden. Ik had geen bikini of dergelijke bij, dus besliste ik om gewoon tot aan de knieën in het water te gaan. Een goed voornemen, maar eentje dat snel gebroken werd. Een glibberige rots deed me al snel wankelen en zodus lag ik met mijn hele lichaam in het water. Gelukkig ben ik geen ‘stadsmens’ en kon het me op dat moment weinig schelen, het warme weer zou mijn kledij toch wel snel doen opdrogen. Zo probeerde ik dus een slagje te slaan in het iets diepere water, tot ik plots iets in mijn huid voelde prikken. En dan weer, en dan weer iets. Ik keek in het water en er zaten vissen aan mijn huid te knabbelen. Ik sloeg wel even een gilletje, omdat dat toch iets is dat je niet elke dag meemaakt.
In het midden zie je mij in het water liggen :)
Er zijn mensen die daar honderden euro’s voor betalen in een of andere spa, maar hier kom je dat gewoon tegen in de wilde natuur. Al moet ik zeggen, ik zou er absoluut geen geld voor geven, want het voelt alsof er naalden je huid in gaan, en ik heb een schrijnende hekel aan naalden. Om 4u moesten we helaas alweer vertrekken. Onderweg naar huis hadden we nog een zeer grote regenbui. Eenmaal in ons hotel waren we zo bekaf dat we na het nemen van een hele lekkere warme douche ons hotel niet meer zijn uitgekomen. Sam, Nele, S. en ik hebben dan maar simpelweg in het hotelletje gegeten en zo was ook deze dag weer om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten