Dinsdag 8 mei

Ook vandaag wou ik uitslapen, maar ook vandaag zat dat er weer niet in! Ik denk dat de routine in mijn lijf zit, want ook vandaag werd ik om half 7 wakker! In de ochtend is Sam naar de plaatselijke ‘men’s barber’ (mannenkapper) gegaan en het was best wel grappig. Hij zat helemaal alleen met zijn kapster in een hokje dat werd toegedaan met een rolluikje, gelukkig zagen we dat zijn haar een stuk korter was, anders konden we wel andere dingen bedenken! We verschoten van de prijs die hij moest betalen, slechts 1,75€ voor een knipbeurt, ik denk dat ik ook hier maar eens naar de kapper ga!

Daarna zijn we nog even wat gaan zwemmen in ons hotel, want we weten niet hoe lang het de volgende keer weer gaat duren vooraleer we nog eens kunnen afkoelen en plonsen in het zalige water! (Al zal dat voor mij vermoedelijk niet zo lang zijn, maar dat nieuws vertel ik jullie later). S ’middags namen we het busje weer terug naar Surin, maar dit werd een erg natte rit. Zoals je misschien weet is het regenseizoen officieel begonnen in Thailand. En zoals je ook al gelezen hebt, de busjes zijn hier eigenlijk pick-ups waar achterop bankjes in staan. Zet deze 2 feiten bijeen en je kunt al voorspellen wat er gebeurde… Het begon plots met bakken uit de lucht te vallen, en wij waren natuurlijk kletsnat. Gelukkig zijn wij geen seutebezen en kunnen wij daar allemaal goed mee om. De hele avond heeft het echt pijpenstelen blijven regenen, en dat was net niet het moment want we moesten nog op bezoek bij een Engelse leerkracht P’Tanja. Zij had ons uitgenodigd bij haar thuis om 5u, om samen met haar en haar zus te dineren. (voor diegene die P’Tanja niet meer herkennen, ik heb er eens een ochtend gezeten toen die jongen plots begon te braken). Om half 6 besloot mijn gastvrouw me toch maar met de auto te voeren (het is maar 5 minuten verderop, maar het was echt niet te doen al wandelend). Ik vroeg haar of ze langs Nele en Sam kon rijden, maar dat bleek een beetje teveel gevraagd. (Sam en Nele wonen eigenlijk gewoon aan het einde van die straat). Voor een Thai lijkt alles toch soms echt teveel, en ze zijn echt liever lui dan moe! Bijgevolg was ik dus een half uur vroeger bij P’Tanja dan Sam en Nele, gelukkig had ik al eens kennis gemaakt met iedereen zodat vandaag de communicatie erg vlot verliep. De zus van P’Tanja riep me direct naar boven, daar was zij aan het chatten met haar nieuwe ‘boyfriend’, een Australiër. Ik moest direct mee op de webcam en ik moest natuurlijk eens zwaaien. En zo werd ik weer enorm ondergedompeld in de Thaise cultuur van een hoop vrouwen hier, de chat- en farangcultuur. Ik vond het zalig om te zien, maar langs de andere kant deed het wel raar. Haar dochter zat bij haar en vond het blijkbaar al doodnormaal dat haar moeder met allerlei buitenlandse mannen chat. Het zou met niet verbazen dat ook haar dochter binnenkort naar huis komt met een buitenlander! Met haar dochter heb ik enorm gelachen, ze stak me een boekje in de handen dat ze van een buitenlander had gekregen. Een barguide, met de meest seksistische zinnen in vertaald naar het Thais en met de juiste uitspraak. Ik had nog nooit in mijn leven zulk boekje gezien, ik was daarom erg gefascineerd. Al moet ik zeggen dat een heleboel zinnen in het boekje echt wel erg vulgair waren! Toen Sam en Nele aankwamen toonde ik hen natuurlijk direct dit boekje en ook zij waren aangedaan van het taalgebruik.

Nadien werden we naar beneden geroepen om daar te dineren. Er werd veel op tafel gezet, en het zag er allemaal lekker uit. Al bleek er toch enig misverstand te zijn. Ik wou een lepel nemen van iets, maar we vroegen eerst of er vis in zat. Met volle overtuiging zei ze dat er alleen kip in zat. Dus nam ik 2 dikke lepels van dat rode ‘iets’. Nog voor ik het in mijn mond stak wist ik al direct dat er vis in zat. Zo zie je maar weer hoe getraind ik daar wel op ben! We verstonden er ons alleen niet aan waarom ze zeggen dat er geen vis in zit, terwijl er een dikke vette vis in zat! Soms moet je toch echt opletten hoor. Om 8u bracht de zus van P’Tanja ons alweer naar huis, ook hier in Thailand maken ze het nooit laat. Zelfs niet in het weekend, en dat vind ik soms wel spijtig. Wat doe je dan nog de rest van de avond? Volgens Thaise normen: in de zetel naar tv kijken. En zoals een echte Thai heb ik dan maar de rest van de avond genikst.