Maandag 7 Mei

‘Eindelijk, ik kan me eens uitslapen!’ spookte gisteren door mijn gedachten. Helaas was dat niet het geval, want om half 7 was ik weer klaarwakker. Om kwart na 10 ging ik naar Sam en Nele om dan samen het busje te nemen naar Surin. We hadden besloten een nachtje in Surin te gaan slapen om nog eens helemaal te relaxen. Het ‘busje’ (een pick-up omgebouwd tot bus) reed tegen 20 per uur naar Surin, we hebben er dan ook een tijdje over gedaan! Toen we aankwamen in het hotel legde ik me neer op mijn bed, en daar heb ik wel enige tijd gelegen. Het deed even goed nog eens helemaal kunnen doen wat je zelf wilt, zonder voortdurend te moeten springen naar de wensen van je gastgezin. Het lijkt misschien makkelijk, maar onderschat het toch maar niet! S ’avonds ben ik samen met Sam en Nele iets gaan eten in een lekker restaurantje waar we eerder al hadden gegeten met Mevrouw Vancauteren en haar man. Onze bordjes waren zeer snel leeg, er mocht gerust nog meer van dat! Na het eten had ik afgesproken met P’Eve, dat vooral omdat ik Sam en Nele ook eens wat tijd alleen wou gunnen. P’Eve ging om half 8 bij mij staan, zodat we samen iets konden gaan drinken. Maar, als je mijn verhalen al een beetje gevolgd hebt, dan weet je al dat er met P’Eve altijd wel iets misloopt. Ook vandaag was ik 100% zeker dat er wel iets ging veranderd worden aan onze afspraak, en wat gevreesd werd werd werkelijkheid! P’Eve belde dat ze niet meer ging komen. Ze hoorde duidelijk dat ik er niet mee kon lachen, want na enkele minuten kreeg ik alweer een sms om sorry te zeggen. Gelukkig had ik mezelf in de 7/11 op de hoek wat cola en een pakje chips gekocht, dus kon ik mezelf deze avond wel bezig houden. Maar fijn was het alleszins niet! En dat is hierbij de laatste keer dat ik met P’Eve afspreek, een ezel stoot zich geen 2 keer aan dezelfde steen!