Maandag 2 April

Het was niet echt een bijzondere dag vandaag, om eerlijk te zijn. Om half 9 werden we verwacht klaar te staan voor het basketbalplein, dat bevindt zich tussen het gebouw van Sam en het gebouw van Nele en ik. Er kwam een auto af met een thaise vrouw die ons blijkbaar kwam oppikken. Zij nam ons mee naar het gebouw van de ‘talen’. Best wel een mooi gebouw hoor! Pi Eve verwachtte ons daar, van daaruit moesten we toch nog een ‘eind’ (thaise normen), dus vroeg Pi Eve aan enkele studenten of we achterop mochten op de brommer. Altijd tof, die ritjes op een thaise brommer! We observeerden vandaag een 2u durende les van Pi Eve. Hier wordt niet echt lesgegeven zoals wij dat doen, hier zijn de lessen enkel ‘conversaties voor alle dagen’. In de praktijk wordt het dus zo gedaan dat de leerlingen een conversatie moeten vanbuiten kennen op 2u tijd. Na het ‘vanbuiten blokken’ van enkele zinnetjes moesten ze bij ons komen en die conversatie met ons maken. Sam, Nele en ik moesten dan de leerlingen beoordelen en hen punten geven. We beseften maar al te snel dat de leerlingen gewoon alles zoals een papegaai nazeggen en eigenlijk niet beseffen wat ze zeggen. Dat voelde je vooral in zinnen zoals ‘I’d like to pick you up in the evening, around 2pm.’ Na 2u zat onze lesdag er helaas al op, ik had wel wat meer verwacht van vandaag hoor. Met de scootertjes werden we weer naar huis gebracht. We besloten om onze fietsen eens te gebruiken en een ritje naar de bibliotheek van de campus te doen, gelukkig zijn we alle drie nogal boekenwurmen. Veel hebben we daar niet echt gevonden, er waren enkel studieboeken aanwezig (en in studeren hebben we niet echt veel zin). We namen dan weer onze veel te kleine fietsjes en begaven ons naar een hutje op de hoek om onze lunch binnen te spelen. Gelukkig begint ons thais al enorm te vorderen, zo konden we vandaag toch ons eten bestellen in het thais (no English hé). We waren enorm fier! Daarna hebben we nog een heuse fietstocht gedaan om de buurt eens wat te verkennen, dat deed enorm deugd, maar helaas niet aan de poep. Je moet echt zot zijn om hier te fietsen, en dat is waarschijnlijk waarom iedereen met een brommer rijdt. Wij zijn natuurlijk weer zotte farang en doen een fietstocht van een uur en half. Eenmaal terug in ons gebouw stak de verveling snel toe. Internet in de kamer hebben we niet, dus zijn we maar naar buiten moeten gaan om toch iets deftigs te kunnen opzoeken. Aan ons schoolwerk kunnen we nog niet beginnen, want we hebben geen deftige tafel. We besloten dan maar om woensdag de ‘big C’ (enorm grote supermarkt) te bezoeken en daar een bal en pingpong palletjes te gaan kopen. We beseffen dat we hier enorm zullen moeten gaan zoeken naar bezigheden, maar ik denk wel dat we ons goed zullen amuseren eens we die bal in handen zullen hebben. Ik denk dat we hier nog eens terug zullen voelen hoe het was voor de technologische revolutie. We zullen onze hersenen en lichaam nog eens ten volle kunnen gebruiken en nog eens lekker actief kunnen zijn. Wat kijk ik al uit naar woensdag, de dag dat we in het bezit zullen zijn van een domme bal. Een domme bal die ons zoals kleine kinderen dolgelukkig zal maken. Back to basics, en dat zal ons goed doen! En nu ga ik slapen, want morgen staat er weer een drukke dag voor de boeg (dat hoop ik althans). Tot morgen!