Woensdag 11 april

Opstaan om 5u, thuis is dat een probleem, maar in Thailand lijkt dat altijd van een leien dakje te lopen. Ook vandaag had ik er geen enkel probleem mee, behalve dan die ijskoude douche deze ochtend. Onze privé bus ging ons normaal gezien eerst Mevrouw Vancauteren en haar man ophalen in Surin, om daarna ons op te halen aan onze kamers en dan te vertrekken richting het Zuiden van Thailand. We hadden namelijk een kleine trip geboekt waar we Thais Nieuwjaar wouden doorbrengen. Door het gebrek aan Engels had ons busje enige vertraging (meer dan een uur), want ze verstonden echt niet dat ze Sam, Nele en mij nog moesten ophalen. Eind goed, al goed, want een uur later vertrokken we dan uiteindelijk naar de provincie Trat om daar de ferry te nemen naar Koh Chang. De rit leek minder langer dan voorheen, ik vermoed omdat we het al gewoon zijn dat alles in Thailand toch oh zo ver van elkaar ligt. Eenmaal aangekomen in Koh Chang was het al laat in de namiddag, we namen nog even een busje naar onze hotels. Al kun je dat niet echt een bus noemen, noem het eerder 4 ijzeren platen aan elkaar gelast. Het verwonderde hoe dat piepend ding op wielen de bergen van Koh Chang kon beklimmen. Na enkele beklimmingen kwamen we aan in het hotel waar Nele, Sam en ik zouden verblijven. Met open armen werden we erg vriendelijk ontvangen, wat een service! Onze kamers waren enorm mooi, en iedereen had zijn eigen ‘privé balkonnetje’. We besloten om geen tijd te verliezen en direct naar het zeetje te gaan, al bleek dat nog wel moeilijk bereikbaar te zijn. Daarom nam de vriendelijke baas van het hotel ons gratis mee naar ‘white sand beach’. Het deed deugd, na die eerste 2 saaie weken op het unief, uiteindelijk nog eens iets leuks te beleven. We keken al uit naar morgen, want dan gaan we eens lekker niks doen!