20 februari

Vandaag was een zeer vermoeiende dag. Zoals je misschien al weet, mijn gastvrouw heeft een kindje van 7 maanden oud. Hij is een beetje ziek, dus begon hij om 5u in de ochtend luidkeels te wenen. Ik word altijd van het minste geluid wakker, dus was ik ook deze keer opslag gewekt. Daarna geraakte ik helaas niet meer in slaap, en daarom was ik vandaag al een beetje moe. Deze ochtend, toen we naar school reden, heb ik weer iets nieuws opgemerkt in de thaise schoolcultuur. Vandaag reden we met de pick-up, onderweg wandelden er leerlingen naar school, mijn gastvrouw vertraagde en de leerlingen sprongen gewoon, hup, de pick-up op. Zo zijn we onderweg 6 keer gestopt voor leerlingen. ‘Taxi Boom’ noemde ik haar, maar ik vind het wel heel lief dat ze zoiets doet. Blijkbaar zijn de leerlingen dat zo gewoon, want zij sprongen er aan school weer doodgewoon uit, terwijl de pick-up nog aan het rijden was. Deze ochtend was het maar 17°, ja, MAAR 17°. Ik kreeg kippenvel, kan je dat nu geloven? Na 2 weken kan ik zeggen dat ik al op het thaise klimaat ben ingesteld. Tijdens de ochtendceremonie, dat eigenlijk het babbelrondje is voor de leerkrachten, waren alle vrouwelijke leerkrachten enorm jaloers op mijn schoenen, die ik tijdens het weekend op de kop had kunnen tikken voor maar 300 baht (7,5euro). Ik moet zeggen, voor in zo een arm gebied te zitten, zijn de vrouwtjes hier toch shopaholics hoor. Ze vergelijken altijd direct alles, en zien het onmiddellijk wanneer je iets nieuws draagt. Maar, girls will be girls, right? Hoewel, girls… Ik mag het misschien niet zeggen, maar hoe meer ik mijn collega Pi Lin leer kennen, hoe meer ik begin te twijfelen of het wel een echte vrouw is. Je weet, in Thailand weet je nooit, en dat zit zo in je achterhoofd dat je bij elke vrouw begint na te denken: is het een echte of een omgebouwde? Vandaag heb ik eerst 2u in het 2de gegeven, samen met Pi Lin. Ook deze les was zij weer zo tam als een os, dus heb ik bijna de hele les alleen gegeven (en voorbereid). Vermits dat niet de bedoeling is van dit project, heb ik tegen het einde van de les gewoon de papieren in haar hand gestopt, dan moest ze wel verder gaan. En voila, dat was dan weer opgelost. Hoewel ik zeer graag alles alleen zou doen, we mogen dit niet van de organisatie waarmee we werken. De 2u daarna heb ik les gegeven aan een 4e jaar. Dat was een zeer toffe les. In het begin moest ik mezelf weer voorstellen, want in deze klas had ik nog niet les gegeven. Ik deed dat weer op mijn eigen manier, door er vragen bij te stellen. Ik vroeg op een gegeven moment ‘Do you have a girl- or boyfriend?’ Waarop de meesten natuurlijk ‘neen’ antwoordden. Dan kwam ik bij een jongen, waarvan ik zeker was dat hij homo is. Hij antwoorde ‘no, I don’t have a girlfriend’. En de hele klas lag strijk. Ik vroeg wat er was, en dan antwoordde Pi Nok ‘He’ll never have a girlfriend’. De hele klas lag nog eens een tweede keer strijk. Ik zei dan tegen hem dat hij gerust mag zeggen dat hij geen boyfriend heeft. Hij antwoordde dan ‘I don’t have a girl- or boyfriend’. De klas lag weer in een breuk. Ik vind het enorm fijn zo les te geven, omdat de leerlingen ook enorm open staan voor grapjes en zij met heel veel kunnen lachen. Ik vind humor en lachen in de klas namelijk een heel prettig iets. Daarna had ik een korte presentatie gehouden over mezelf met een tijdlijn en foto’s van baby Sally. Dat vonden ze super tof. De les ging over ‘the past tense’, dat had ik verwerkt in mijn tijdlijn en verhaal zodat ze al in contact kwamen met die tijd. De tijd vloog zo snel, dat niemand het door had dat het eigenlijk al tijd was. S’middags zijn we weer ergens gaan eten op de eindeloze weg. Wat een gezellig iets, we aten echt in een hutje dat gemaakt was voor 2 personen. Best wel romantisch hoor! Daar heb ik eens een nieuw drankje geprobeerd, eentje dat gemaakt was van de schil van kokosnoot. Maar jeetje, probeer het nooit, want na 1 slok had ik al braakneigingen. Neen, dat was niet echt iets voor mij. S’middags heb ik nog 2u les gegeven in een andere klas in het 2e. Daar was hun leerkracht WEER niet aanwezig, dus stond ik deze keer alleen voor de klas. Dat vind ik eerlijk gezegd niet fijn, want de leerlingen hebben het vaak heel moeilijk om je te verstaan, en zij zitten je dan vaak allemaal aan te staren. Het was dus weer een intensieve les met veel lichaamstaal en veel gebaren, maar na veeeeeel oefenen hadden ze de woordjes echt onder de knie en dat gaf me enorm veel voldoening. Na de lessen zijn we naar de markt in Prasat gegaan, met ‘ we ‘bedoel ik mijn gastvrouw, nog een leerkracht, en mijn collega Pi Nok. Daar kochten we een verse smoothie. Best wel grappig, een vrouwtje die daar met een tafeltje staat met een blender daarop, en 4 potjes met in elk potje een ander soort fruit. Je moet dan kiezen tussen die 4 potjes en het potje dat je kiest smijt ze dan in de blender. En voila, daar heb je je verse smoothie voor een halve euro (halve liter smoothie). Ik moet zeggen, die smoothie smaakte, want waar ik woon hebben wij helemaal geen winkeltjes. Ik kan dus ook nooit eens iets zoets drinken. Erg he, als je bedenkt dat je telkens een half uur moet rijden om toch maar een winkel tegen te komen? Ik zou het niet kunnen! Op dat marktje heb ik enorm veel fruit gekocht, al weet ik niet wat de namen van al die exotische vruchten zijn. Fruit is hier mijn ‘snoep’ vermits ik niks anders kan kopen. De Thaien eten ook enorm veel fruit, misschien 4 keer zoveel als ik, daarom zeggen ze voortdurend dat ik weinig eet. Maar zoals je wel weet, wanneer het zomer is in ons landje, dan hebben de Europeanen minder honger. Dat vertel ik hier ook dikwijls, en dat vinden ze raar. Er zijn zoveel dingen dat ze hier raar vinden, een serre bijvoorbeeld. Ik vertelde vandaag dat wij serres bouwen om groeten en fruit te kweken, ze lachten spontaan met het idee dat je een ‘huis’ bouwt om fruit te doen groeien, vermits alles hier in het wild groeit. Ik denk dat ze nog zouden verschieten, als ze ons landje binnen stappen en alles zullen zien dat zoveel anders is dan hun vertrouwde omgeving. Ik hoop alvast dat er ooit eentje mij zal komen bezoeken in België!