Mijn collega's. Vooraan links met de zwarte jas en blauwe t-shirt is Pi Nok (mijn collega Engels). Achter haar, in rode t-shirt is Pi Lin (mijn 2de collega Engels), dan midden-rechts met de paarse outfit is Pi Tukta (mijn 3e collega Engels). In het midden zit de directeur en de onderdirectrice. En dan heb ik het ook vaan over Pi Noy, zij zit helemaal achteraan links, met het zwart en blauw. Voila, nu heb je een beetje een beeld van mijn super toffe collega's.
Het was een bewogen dagje vandaag. Deze ochtend werd ik wakker om half 6, omdat er beneden enorm veel gerommeld werd in de keuken met potten en pannen. Toen ik op school aankwam omhelsde Pi Noy mij plots en rook ze aan me. Ik verschoot natuurlijk wel even, want je verwacht niet dat je zoals een hond besnuffeld zal worden. ‘nice smell’ was haar uitleg. Grappige maniertjes hebben ze hier! Ik heb nadien eens rond gevraagd met welke reden ze dat doen, en blijkbaar is dat wanneer vrouwelijke vrienden enorm gehecht zijn aan elkaar, dan ‘teasen’(plagen) zij elkaar op die manier. Wel, het is dus duidelijk dat ik hier wel geapprecieerd wordt. Na al het gesnuffel vertelde Pi Noy me deze ochtend over geesten. Iets wat ik tot hier toe nog niet echt had waargenomen, maar blijkbaar zijn ze hier heel erg bijgelovig. In het huis waar ik woon spring vaak de elektriciteit uit en knipperen de lichten wel eens, de Thaien wijten dat aan het aanwezig zijn van een geest. Die geest is hier blijkbaar alleen maar omdat hier een baby woont, want bij volwassenen zouden de geesten niet komen. Het is best wel interessant te zien hoe die mensen hier echt geloven in geesten! Op weg naar de ochtendceremonie toonden de leerkrachten mij iets, en het was een mooi, maar tegelijkertijd luguber zicht. Op een boomstronk zaten allemaal lijkjes van enorme insecten. Die insecten hadden zich allemaal ontpopt, zoals een vlinder dat doet. Maar het grappige was dat al die 22 lijkjes naast elkaar zaten en op een rijtje. Helaas had ik mijn fototoestel niet bij, dus kan ik het fascinerende zicht niet tonen! De eerste 4u ging ik normaal lesgeven met Miss Tukta, maar zoals je wel weet, worden lessen af en toe wel afgeschaft. Miss Tukta bleek vandaag weg te zijn naar een andere school om daar toetsen af te nemen, en dat had ze mij natuurlijk niet op voorhand meegedeeld. Dus stond ik daar in de klas, een 1e jaartje, die niks van mij verstonden. Als je eens uitrekent, in die 3 weken dat ik hier zit, hoeveel uren dat er al afgeschaft zijn, dan versta ik waarom die leerlingen hier geen Engels kunnen. Zij hebben bijna nooit les, niet te verstaan toch! Hoewel het heel moeilijk was om mij verstaanbaar te maken, hebben we toch veel plezier gehad. Vandaag gaf ik les over de kledij en vroeg ik aan de leerlingen wat zij graag dragen. Een jongetje antwoord :’I like wearing a skirt’ ( ik draag graag rokjes). Ik vroeg me op dat moment af of hij nu een fout maakte, of hij gewoon een ladyboy was. En ik weet het nog altijd niet, hihi. De leerlingen wouden ook allemaal met mij op de foto en vroegen mijn facebook. Wat ga ik ze toch allemaal missen, mijn lieverds! Ik hoop maar dat ik ze snel weer terug zie! Vandaag was er ook een heel drama op school, en dat kwam door mij, haha! Ik verwachtte een pakket vanuit Korea, maar dat was blijkbaar naar het verkeerde adres gestuurd. Dus belden mijn collega’s naar de post, maar bleek dat dat pakket alweer op weg was naar Bangkok om terug te sturen naar Korea. Je kan je niet inbeelden hoeveel telefoontjes er deze ochtend werden gepleegd. Behulpzaam zijn ze wel, die Thain! Maar het grappige is dat zij wel overal een drama van maken, want het nieuwsje ging alweer helemaal de school rond en iedereen stond daar plots aan mijn bureau. Uiteindelijk hebben ze het nog in orde gekregen, want het hoofd van de post heeft de retour stop gezet en zodra mijn pakket in Bangkok aankomt zal het weer naar ons worden opgestuurd, hopelijk komt het voor vrijdag aan! Ik denk dat ze hier niet veel meemaken, want dit bleek voor hen een heus avontuur te zijn. Ik ben blij dat ik hen weer wat uitdaging heb bezorgd! Na school bleek het wat koeler te zijn dan anders, dus besloot ik (toen het al donker was) om enkele toertjes rond het huis te lopen. Het deed eens deugd, in dat briesje te zijn. Tijdens mijn laatste rondje kreeg ik wel een rilling. In onze tuin staat er een grote stenen kuip waarin ze zowat alles van afval verbranden. Die kuip is best wel groot zodat daar 2 personen in kunnen. Tijdens mijn laatste rondje zag ik daar plots iemand inzitten, iemand die op dat moment een stuk stof op zijn hoofd en voor zijn mond had (zoals alle boeren hier dragen tegen de zon).Ik keek 5 keer terug, om er zeker van te zijn dat ik niet verkeerd zag. Met een klein hartje ging ik naar binnen en vroeg ik aan mijn gastvrouw om naar buiten te komen. Toen ik eenmaal terug buiten was was daar plots niks te zien. Bangelijk hoor. Ik denk dat ik ook al spoken begin te zien, of zouden ze hier dan toch echt bestaan? Hihi. Met een ongerust geweten ben ik dan toch maar gaan slapen,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten