9 februari, de eerste dag in Thailand

De eerste dag zit erop, het was een lange dag! De eerste tegenvaller gebeurde op het vliegtuig, met een minimale benenruimte en geen tijdverdrijf zoals films, ging de tijd maar traag. Het was bang afwachten naar de leerkrachten die ons stonden op te wachten, je weet nooit of het klikt of niet. Maar toen we onze namen op het bordje tegenkwamen en de grote glimlachen zagen op hun gezichtjes, dan wisten we wel dat het in orde was. Tijdens de urenlange busrit (nog eens 8 uur) leerden we al wat Thais, zo ben ik dus een khrew (leerkracht). We stopten ook aan een typisch marktje, een markt kan je het wel niet noemen, want elke verkoper bood net hetzelfde aan als de koper ernaast. Palida, de leerkracht waarmee ik zal samenwerken, wou direct dat ik enkele fruitsoorten proefde. Ik weet nog steeds niet wat dat daar nu precies allemaal was, maar het was wel om van te smullen! Onze tweede stop was voor het avondmaal. Stel je nu even voor, je ziet een mooi groot meer en aan de zijkant staan er op palen kleine eethuisjes. Aan 15euro hebben wij voor 9 man gegeten, en dan was er nog veel over. Onze eerste Thaise maaltijd viel echt ontzettend mee, rijst met geroosterde kip, krokante omelet en dan nog een groentesoep. Meer van dat! Na de lange rit moest ik dan afscheid nemen van Sam en Nele, hopend dat we elkaar weer snel terug zullen zien! Met vol ongeduld reed ik mee met Palida, zij ging mij afzetten bij mijn gastgezin. Het was een trage rit, want de weg hier (als je dat echt een weg kunt noemen) zit boordevol diepe putten en je moet dus steeds uitwijken of je rijdt je auto stuk. ‘Hier is het’ zei ze dan, terwijl we op de oprit rijden van een groot huis, dat zelfs nog groter is dan mijn huis thuis! Mijn gastvrouw komt buiten, maar ik versta er al direct geen 1 woord van. Al dat Thais gebroebel, het zal wennen worden. Enig nadeel vind ik toch, mijn gastvrouw kan GEEN Engels, maar kan wel een beetje Duits. En voor diegene die mij kennen, Duits is nu net een van de weinige talen die ik niet bemin! Mijn kamer mag er best wel zijn, ik heb een tweepersoonsbed , ja,je leest het goed, een tweepersoonsbed en 2 airconditioners, die zeker al van pas kwamen. Internet is hier helaas niet beschikbaar, dus ik zal nog even moeten zoeken naar de nodige infrastructuur. Voila, en dat is even kort samengevat wat we vandaag zoal hebben gedaan. Ik ben klaar voor de volgende dag, en ik ben vooral nieuwsgierig naar de leerlingen!